درست است رحمت و مرحمت*همینست که گشتم گدای درت
منم من،این گدای درت*میسپارم دلم را به دست خودت
خدایا،کریما،عزیز دلم*که بی تو،زمین بی حاصلم
به رحمت نگر از گنه در گذر*منم یک گنه کار دربه در
زکوی و زسوی گنه*ز ره خسته سویت به ره
به لطفت کریم دلبسته ام*کگر این نباشد دهان بسته ام
منم من دوباره گدای درت*چنین کن الهی به من مرحمت
ببخش و بیامرز این بنده را*این دل خسته و درمانده را
***
خداوندا مرا به خویش برسان*مرا ازاین تنهایی به یک کیش برسان
خداوندا چقدر غریبم من*مرا از این غربت به خود برسان
جفتش از خودم
نظرات شما عزیزان: